Afschuiven van eigen verantwoordelijkheid door overheidsorganen

De neiging om een extern bureau in te schakelen lijkt sterker naarmate het onderwerp meer in de publiciteit komt en de politieke gevoeligheid ervan toeneemt. Vastgoedaangelegenheden vormen nogal eens zo’n gevoelig onderwerp. En als je daar dan bij betrokken bent dan zoek je als overheid graag steun bij zo’n extern bureau. Dat pakt niet altijd goed uit.

De rechtbank tikt de gemeente op de vingers

Een treffend voorbeeld is te vinden in de uitspraak van de Rechtbank Noord-Holland van 30 september 2015.

In deze zaak was het volgende gebeurd. Op basis van inventarisatie-, taxatie- en aankoop werkzaamheden van een opdrachtnemer/adviseur van een gemeente, had die gemeente in een bepaalde periode vastgoedaankopen gedaan. Het verhaal ging enige jaren later dat die opdrachtnemer/adviseur bij die werkzaamheden had gerommeld. De vastgoedaankopen werden tegen het licht gehouden. De gemeente kwam er niet goed uit. Het gemeentebestuur trok geen conclusies. De kritiek nam toe. Er werd een befaamd bureau ingeschakeld. Dat bureau kwam met een rapport met daarin de conclusie dat de opdrachtnemer/aannemer inderdaad onrechtmatig had gehandeld. Fraude!

Op basis van die conclusie stapte de gemeente naar de rechter. De opdrachtnemer verweerde zich echter. Het rapport van het befaamde bureau werd in het verweer van de opdrachtnemer nauwkeurig geanalyseerd en gemotiveerd weersproken. De  opdrachtnemer/adviseur had daarvoor bovendien een kostbaar tegenrapport laten opstellen.

De gemeente wist tegen dat steekhoudende verweer eigenlijk niets anders in te brengen dan te blijven verwijzen naar haar eerder ingenomen standpunt. De gemeente bleef gewoon “hangen” in het rapport van het door haar ingeschakelde bureau, terwijl dat rapport eigenlijk werd afgeschoten. En dan zijn de overwegingen van de rechtbank niet mals. De rechtbank overwoog onder meer het volgende.

“De rechtbank is van oordeel dat alvorens een overheidsorgaan een door haar aangezochte adviseur in een geval als het onderhavige (waarin sprake is van langdurige taxatiewerkzaamheden ten behoeve van grondverwerving waarbij een aantal personen is betrokken) van fraude beschuldigt en deze adviseur (mede) op die grond in rechte betrekt, zij daarbij niet over één nacht ijs mag gaan.

Het laat zich aanzien dat de Gemeente dat in het onderhavige geval wél heeft gedaan, althans dat zij te lichtvaardig conclusies heeft getrokken uit de bevindingen van [het door haar ingeschakelde bureau]…….

Daarna keert het tij en ondervindt de Gemeente tegenwind in de procedure doordat [de opdrachtnemer/adviseur] …… met een omvangrijk en degelijk gemotiveerd tegenonderzoek komt, waarna de Gemeente in feite de handdoek in de ring gooit door met geen enkel substantieel tegenargument of nieuw gezichtspunt meer te komen. Niettemin zet zij de procedure wel door met nog weer extra kosten.

Het al te lichtvaardige en daarmee onrechtmatige procesbeleid van de Gemeente behoort tot gevolg te hebben dat zij de volledige onderzoekskosten van [de opdrachtnemer/adviseur] aan hem dient te vergoeden, alsmede de kosten verbonden aan verdere ondersteuning van ……. gedurende deze procedure. Het gaat hier om uitgaven, die [de opdrachtnemer/adviseur] door toedoen van de Gemeente heeft moeten doen om zich tegen het rapport [waar de gemeente zich op baseerde] en de daarop gebaseerde verwijten van de Gemeente te verweren.”

Klik hier voor de gehele uitspraak van de rechtbank Noord-Holland.

De moraal van het verhaal

Tja, een rapport van onderzoek van een extern bureau ontslaat niet van eigen verantwoordelijkheid, ook een overheid niet.

Indien u meer informatie omtrent die onderwerp wenst, kunt u contact opnemen met een van onze collega's.

< Terug naar overzicht