Iedere november verschijnt het bericht: het indexeringspercentage is bekend gemaakt door het Ministerie van Justitie. Voor het jaar 2016 is het indexeringspercentage vastgesteld op 1,3%. Maar wat houdt indexering nu eigenlijk in? En geldt deze indexering altijd?
Wettelijke indexering: wat houdt het in?
De bedragen voor kinder- en partneralimentatie stijgen jaarlijks op 1 januari automatisch met een bepaald percentage, ook wel het indexeringspercentage genoemd. Deze stijging vindt plaats op grond van artikel 402a van boek 1 van het Burgerlijk Wetboek.
De Minister van Justitie publiceert het indexeringspercentage ieder jaar in zowel de Staatscourant en de landelijke dagbladen. Het indexeringspercentage voor het jaar 2016 is 1,3%.
Wettelijke indexering: waarom?
Het leven wordt ieder jaar duurder; bijvoorbeeld als gevolg van inflatie en stijging van de woonlasten. Aan de andere kant genieten veel mensen jaarlijks een loonsverhoging. Om te zorgen dat de alimentaties met deze stijging van de kosten en de verhoogde lonen in de pas lopen, worden de alimentatiebedragen ieder jaar met het indexeringspercentage verhoogd.
Het indexeringspercentage wordt bepaald aan de hand van het loonindexcijfer. Dit wordt ieder jaar berekend door het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). Hierbij wordt rekening gehouden met de ontwikkeling van de lonen in het bedrijfsleven, de overheid en overige sectoren.
Indexering: een wettelijke verplichting
De indexering van alimentaties gebeurt op grond van de wet. De alimentatiebedragen gaan hiermee automatisch omhoog, ook als hierover door de ex-partners geen specifieke afspraken zijn gemaakt. Een aanzegging van de alimentatiegerechtigde aan de alimentatieplichtige is dus niet nodig.
Verder geldt de indexering voor zowel de kinder- als de partneralimentatie en maakt het geen verschil of de alimentatie door de rechter is vastgesteld of in onderling overleg tussen de ex-partners bepaald.
Ook als het loon van de alimentatieplichtige niet omhoog gaat, moet het verhoogde alimentatiebedrag worden betaald. Houdt dit enkele jaren aan, kan dit wel aanleiding zijn om in onderling overleg of via de rechter de kinder- en/of partneralimentatie te verlagen.
Wettelijke indexering: uitzonderingen mogelijk!
Er zijn uitzonderingen mogelijk op de automatische verhoging van alimentaties.
Zo kunnen partijen samen afspreken dat de wettelijke indexering wordt uitgesloten of dat er op een andere manier moet worden geïndexeerd. Dit moet schriftelijk zijn vastgelegd. Het is ook mogelijk om de rechter te verzoeken de indexering uit te sluiten. Dit wordt in de praktijk slechts in uitzonderlijke situaties toegewezen, bijvoorbeeld wanneer de alimentatieplichtige een vast inkomen heeft waarvan vaststaat dat dit niet meegaat met het loon- en prijspeil.
Wettelijke indexering: hoe te berekenen?
Zoals gezegd is de indexering van de alimentaties een wettelijke verplichting. De alimentatieplichtige heeft dus de plicht om zelf uit te zoeken hoe hoog het geïndexeerde alimentatiebedrag is. Als alimentatiegerechtigde kan het natuurlijk geen kwaad om de alimentatieplichtige te attenderen op de verhoging en wellicht deze verhoging alvast voor te rekenen.
Het geïndexeerde alimentatiebedrag is eenvoudig te berekenen. Een voorbeeld. In 2014 heeft de rechter bepaald dat de alimentatieplichtige een kinderalimentatie moet betalen van € 200,– per maand. In 2015 is het indexering vastgesteld op 0,8% en – zoals gezegd – in het jaar 2016 op 1,3%. Dan moet de alimentatieplichtige in 2015 een bedrag van (€ 200,– x 1,008 =)
€ 201,60 per maand betalen. In het jaar 2016 komt het alimentatiebedrag op
(€ 201,60 x 1,013=) € 204,22 per maand.
U kunt zelf de hoogte van de geïndexeerde alimentaties ook berekenen op de website van het Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen (LBIO).
U voert op deze website In:
– het onderling afgesproken of door de rechter bepaalde alimentatiebedrag;
– het jaartal in waarin de bijbehorende beschikking door rechtbank is afgegeven.
U krijgt vervolgens een overzicht met de geïndexeerde alimentatiebedragen per jaar.
Wettelijke indexering: wat als de alimentatieplichtige de verhoging niet betaalt?
Wanneer de alimentatieplichtige niet de jaarlijkse verhoging betaalt, is het raadzaam dat de alimentatiegerechtigde hierover een bericht stuurt. Weigert de alimentatieplichtige na deze schriftelijke herinnering alsnog te betalen, kan het LBIO of de deurwaarder worden ingeschakeld om de achterstallige alimentatie te innen. Hierbij is van belang dat de achterstallige indexering tot vijf jaar terug kan worden geïnd.
Wettelijke indexering: vragen of hulp nodig?
Heeft u vragen over de wettelijke indexering van de alimentatiebedragen of weigert uw ex-partner de wettelijke verhoging te betalen? Neemt u dan contact op. Wij helpen u graag.
Geschreven door:
mr. Job Blok.
Heeft u een vraag? Neem contact op.